De eerste dag aan zee was het al raak. Op maandag 11 juli hadden we het strand net boven Cap Gris Nez opgezocht, een avontuurlijk strand met veel rotspartijen die droogvallen bij eb. Op het strand blijven veel poeltjes achter waar veel klein zeeleven te vinden is. Vlakbij ons stekkie op het strand vonden we ook een flinke kompaskwal:
Toen mijn vrouw Eva even later een rondje langs de waterlijn ging lopen, kwam ze al snel terug rennen; "Zeehond!" Ongeveer 100 meter uit de kustlijn zwom een grijze zeehond, een 'phoque gris' in het frans. Iedere twee minuten kwam hij honderd meter zuidelijker weer boven water om te ademen en even rond te turen. Bij een rotspartij onder de kliffen van Cap Gris Nez bleef hij uiteindelijk ruim een halfuur rondhangen om te foerageren. Opvallend was dat ook hier maar weinig mensen door hadden dat er zo dichtbij een zeehond rondzwom. De meeste Fransen bij de rotsen hadden meer oog voor de mosselen!
Bij het teruglopen naar ons stekkie kwam ik nog twee gezellig keuvelende types tegen. Waar zouden ze het over gehad hebben?:
Woensdag 13 juli belooft een mooie dag te worden, het is vrijwel windstil. Een dag om toch maar een keer de telescoop mee te nemen naar de kliffen langs de kust. We gaan deze keer eens kijken een paar kilometer zuidelijker van Cap Gris Nez. Als ik met de telescoop de eerste 'zwaai' over het vrijwel vlakke water maak, zie ik direct een zeehondenkop 500 meter noordelijker van waar we staan. Na een tijdje besluit ik langs de rotsige kustlijn die kant op te lopen. Onderweg zie ik aalscholvers en zwarte zee-eenden in zee dobberen. Drie wulpen vliegen langs en een roodstaart schiet weg tussen de rotsen. Uiteindelijk beland ik bij het baaitje waar de zeehond te zien was. En hij heeft het daar naar zijn zin, want hij zit er nog steeds. Het gaat weer om een grijze, maar deze is kleiner dan de eerste twee exemplaren. Waarschijnlijk gaat het om een vrouwtje of een jong dier.
We gingen bijna denken dat we bij ieder bezoek aan de kust een zeehond zouden zien hier in Noord Frankrijk, maar de rest van de week zien we niks meer, ook niet op 'onze eigen boulevard'. Toch leuk om tijdens een gewone vakantie met het gezin, ook af en toe een zeezoogdier tegen te komen!