Aangespoelde rommel op het strand van Goeree
Op de vloedlijn ligt een brede laag aangespoeld materiaal. Deels natuurlijk, maar ook heel veel menselijk afval. De punt van de Kwade Hoek is redelijk schoon, maar verderop richting Goeree ligt het strand bezaait met troep; plastic, hout, flessen en blikjes. Door de stroming lijkt het zich op deze plek te concentreren. De eerste verklaring waarom juist op deze plek de laatste weken weer veel aangespoelde bruinvissen worden gevonden. Overigens net als vorig jaar in maart.
Maar het opvallende is dat de bruinvissen die hier aanspoelen voor een groot deel zwaar verminkt zijn. In het verleden werd vaak, ook door ons, gezocht naar een mechanische oorzaak; scheepsschroeven, baggerschepen of vissers.
Maar een Belgisch onderzoek scheen vorig jaar nieuw licht op deze verminkingen. Mogelijk zouden grijze zeehonden de oorzaak zijn. En omdat er vlakbij de aanspoel-locatie, op de Bollen van de Ooster, een grote populatie grijze zeehonden leeft, zou dit de plek zijn waar dat dan het beste duidelijk zou kunnen worden. Het is daarom interessant om bij de aangespoelde kadavers te zoeken naar het soort verwondingen. Niet iets wat je voor je lol doet, maar interessant om er achter te komen wat er zich in het kustwater afspeelt.
Tussen de rommel vond ik ook vandaag weer een verminkte bruinvis. Wat je steeds terugziet is dat de onderkaak is aangevreten en dat de buik volledig opengescheurd is. De staart is nog intact en vaak het deel bij de flippers. Maar bij die flippers zijn vaak verwondingen te zien, die lijken veroorzaakt door klauwen of tanden. Alsof ze daar zijn vast gegrepen.
De verwondingen (sneeën) tussen de flippers.
Natuurlijk ben ik ook heel benieuwd naar de eerste video-opname van zo'n aanval. Maar op basis van de informatie die tot nu toe beschikbaar is, lijkt het me zeer aannemelijk dat de bruinvissen in de Voordelta af en toe door grijze zeehonden worden aangevallen.
Maar de grijze zeehond is zelf ook niet veilig in de Voordelta. Want een paar honderd meter verder vind ik een pup die vlak na de geboorte moet zijn overleden. Hij stak nog volledig in zijn witte bont vel, terwijl ze dat al na drie weken verliezen. Maar juist in die drie weken zit het probleem voor de grijze zeehonden-pup; hij kan met dat bont niet zwemmen. Grijze zeehonden hebben daarom een plek nodig waar ze de eerste drie weken gezoogd kunnen worden door hun moeder. In de Voordelta lopen bijna alle zandplaten onder bij vloed. Alleen een stukje van de Bollen van de Ooster blijft soms boven water. Maar bij extra hoog water of een stevige golfslag, gaat deze zandplaat ook onder. En op de kust zijn rustige plekken, waar een zeehonden-moeder drie weken ongezien een jong kan zogen ook niet te vinden. Gevolg is dat er relatief weinig grijze zeehonden worden geboren in de Voordelta en er al helemaal weinig de eerste weken overleven.
Ook deze grijze zeehonden-pup heeft het niet gered.
De punt van de Kwade Hoek wordt volgende week weer afgesloten vanwege het broedseizoen. Misschien moet Natuurmonumenten er eens over nadenken om de punt van de Kwade Hoek ook, bij wijze van experiment, af te sluiten tijdens het geboorteseizoen van de grijze zeehonden; december en januari. Kijken of er dan meer jonge grijze zeehonden in het gebied worden geboren en succesvol opgroeien. Wat dan wel weer slecht nieuws zou kunnen zijn voor de lokale bruinvissen.....
Was er dan alleen maar troep, dood en verderf op het strand vandaag? Nee hoor, er was genoeg om van te genieten; twee gewone zeehonden dartelden om elkaar heen in de branding, een veldleeuwerik maakte prachtige baltsvluchten vlak achter de duintjes en twee mannetjes middelste zaagbekken showden hun mooiste verentooi! Klaar voor de lente!
