zondag 8 januari 2012

'Stormschade' op Kwade Hoek

Na de zware storm en het hoge water van de afgelopen week, was het vandaag een mooie dag. Een goed moment om eens naar de Kwade Hoek te gaan. De sporen van de storm waren nog goed zichtbaar; afgeslagen duintjes, ondergelopen paden en dode zeevogels...


Op weg naar de Kwade Hoek maakten we een korte tussenstop in de haven van Stellendam. Al twee weken zat hier een kleine burgemeester. Die moesten we ook even spotten natuurlijk.


Kleine Burgemeester

Aangekomen op het strand bij de Kwade Hoek (paal 6), zagen we direct dat het water erg hoog was geweest. De duintjes waren flink afgeslagen en het water was ver doorgedrongen in het gebied er achter. Op het strand zelf vonden we ook al snel een slachtoffer van het onstuimige weer op zee; een dode alk.


Gelukkig was er ook genoeg levend spul te zien. Honderden mantel- en zilvermeeuwen en misschien wel meer dan duizend scholeksters rustten uit langs de waterkant. Boven de branding vlogen een aantal jonge drieteenmeeuwen, met een mooie V-vorm op hun rug. Rond de meeuwen op het strand hing ook een grote jager rond. En even verder struikelden we bijna over een tweede grote jager die op een klein duintje zat te rusten. Hij liet zich niet verstoren;

Rustende Grote Jager

Bij de punt van de Kwade Hoek, voorbij paal 4, bleek de zee de afgelopen dagen gewoon over de punt te zijn geslagen. Tussen de duintjes waren sporen van een geul zichtbaar van de ene naar de andere kant. Nog een paar van die stormen en er ontstaat een eilandje op de kop van de Kwade Hoek? Op de kop van dat "nieuwe eiland" lagen zeehonden te rusten, ongeveer zeven stuks. We zijn niet dichterbij gegaan om ze niet te verstoren. Maar net toen we wilden omkeren zagen we een stuk dichterbij nog een zeehond. Tussen de laatste duintjes van de Kwade Hoek. Even dachten we aan een grijze zeehond, die een rustig plekje had uitgezocht om te baren. Maar het bleek een gewone zeehond te zijn. En verzwakt leek ze ook niet. Met een flinke vaart hobbelde ze door de duintjes, om zo'n honderd meter verder uit beeld te verdwijnen. Gewoon het "nieuwe eiland" aan het verkennen?

Gewone Zeehond hobbelt tussen de duintjes door (klik voor vergroting)

Op de terugweg zagen we een jonge mantelmeeuw in de branding bezig met iets wat leek op een dode vogel. Had hij de alk opgepikt die we eerder hadden zien liggen? We hielden hem een tijdje in de gaten en zagen uiteindelijk het kadaver aanspoelen. Dichterbij gekomen bleek het deze keer om om een dode drieteenmeeuw te gaan.


Eten en gegeten worden.