Tobermorey
Na een overtocht met de ferry vanaf Oban en een busrit over Mull, arriveerden we in het pittoreske plaatsje Tobermory, vanwaar de tocht aan boord van een schip van Sea-life Surveys vertrok. Nog in de Sound of Mull werd de eerste zeehond gezien, en niet veel later een paar bruinvissen.
Na een uurtje varen kwamen we op een breder stuk zee terecht, tussen de eilanden Mull en Coll. Vanaf hier werd het opletten geblazen. Dit is het leefgebied van de dwergvinvissen, in het Engels; de Minke Whale. En de afgelopen dagen waren er al verschillende gespot.
Voordat we de eerste walvis zouden zien, vlogen er al tientallen noordse pijlstormvogels voorbij de boot. Afkomstig van het Noordelijker gelegen eiland Rhum, waar meer dan 60.000 paar van deze pijlstormvogels broeden.
Noordse pijlen
Een half uurtje laten was het raak. Eva zag 'een grote vin!' aan de horizon. Er was even verwarring bij het team van Sea-life Surveys. Hier al? En was een gast aan boord nu scherper dan het team.... (we hebben ze later maar verteld dat we vaker walvissen spotten).
Al snel volgde de bevestiging; meer mensen zagen nu op aanwijzing van Eva de walvis boven komen. Het schip werd gedraaid en langzaam voeren we dichterbij.
Al snel volgde nummer twee, en drie en vier! Deze laatste was een nieuwsgierige. Terwijl iedereen naar walvis nummer drie stond te kijken, klonk er achter ons opeens een harde 'blow'. Op nog geen vijf meter naast de boot kwam hij met veel kabaal boven. Nog voordat iedereen zich omgedraaid had, dook hij alweer onder. Geweldig zo dichtbij!
Voor de lunch werden we afgezet op een klein eiland in de Cairnes of Coll.
Sea-life Surveys maakt al ruim 30 jaar tochten in het gebied. Samen met de lokale Hebridean Whale and Dolphin Trust (HWDT) beheren ze een catalogus waarin door middel van photo-id de verschillende dwergvinvissen, tuimelaars en orca's worden geïdentificeerd. Er staan zo'n 100 dwergvinvissen, 40 tuimelaars en 10 orca's in.
Na de tocht konden we zelf ook aan de slag met photo-id. Van alle vier de dwergvinvissen hebben we de vin kunnen fotograferen. Soms denk je dat je misschien steeds naar dezelfde walvis heb zitten kijken. Maar door de vinfoto's naast elkaar te leggen, weten we dat het toch echt allemaal verschillende waren. Oordeel zelf;
Nummer 1, met een puntige, driehoekige vin.
Nummer 2, met een meer sikkelvormige vin.
Nummer 3, met een 'hap' uit zijn vin.
En nummer 4, met een mooie afgeronde sikkel.
Om ze beter te zien kan je de foto's vergroten, door erop te klikken. Als je deze vier al lastig uit elkaar kan houden, kijk dan eens in de catalogus van de HWDT. Daar staan bijna 100 verschillende vinnen!
Omdat vooral nummer 3, met de hap uit de vin, herkenbaar is, hebben we zijn foto's naar de HWDT gestuurd. We zijn benieuwd of ze hem herkennen in de catalogus.
