Speuren naar bruinvissen tijdens de ochtendtocht
De eerste opstappers voor de ochtendtocht moesten even geduld hebben, want de schipper was het dek nog aan het strooien. Het was spekglad geworden door ijsvorming op het dek. Gelukkig brak de zon snel door, waardoor het schip al snel weer volledig begaanbaar was. We kwamen vandaag voor de bruinvissen en nog in de vaargeul hadden we de eerste te pakken. Bij boei SG 12 dook hij op voor de boot. En toen hij nog een keer opdook naast de boot, bleken ze zelfs met zijn tweeën te zijn. Al snel daarna werd ook nummer drie gespot. Zouden we er net zo veel gaan spotten als op 10 maart? Toen lukte het ondanks de hoge golven om er op beide tochten ruim meer dan tien te zien.
Maar verder op zee bleef het relatief rustig met de bruinvissen. Er werden er de rest van de tocht nog twee gezien. Toch minstens vijf stuks in totaal.
Veel groepen met aalscholvers op de Voordelta.
Vooral 's ochtends was het een drukte van belang met vogels op de Voordelta. Aalscholvers, futen, middelste zaagbekken en zwarte zee-eenden zwommen of vlogen her en der rond. Meerdere keren schoot een witte kwikstaart vlak over het water voor de boot langs en tegen het einde van de tocht vloog er nog een grote gele kwikstaart langs de boot. Op de terugweg werd met wat oud brood nog een wolk meeuwen achter de boot gelokt. Meest opvallende meeuw was deze keer een zwartkopmeeuw die tussen de groep opdook.
Zwartkopmeeuw (foto; Daniel Beuker)
De middagtocht was verreweg de lekkerste tocht tot nu toe; in de zon leek het zowaar een beetje warm te worden. Maar de bruinvissen lieten zich minder goed zien tijdens deze tocht. Slechts drie keer werd er een vin gespot en meestal liet hij zich geen tweede keer zien. Maar ondanks het lage aantal was het wel de vierde Bruinvissen Safari op rij dat we bruinvissen gespot hebben. Een veel betere score dan vorig jaar, toen we twee keer met nul waarnemingen thuis kwamen.
Maar het spannendste gebeurde eigenlijk pas na de tocht. Toen een deelneemster op onze folder de foto van de rugvin van een bruinvis zag, wilde ze toch nog even iets kwijt; "Die rugvin van de tweede 'bruinvis' was heel anders!" Ook was de vin niet 'rollend' door het water gegaan, zoals bij een bruinvis, maar was hij meer recht omhoog en weer omlaag gekomen.
Ik had de vin helemaal gemist, maar gids Eva kon hem wel herinneren en gaf ook aan dat ze onderweg getwijfeld had. Hij leek wel anderhalf tot twee keer hoger dan een bruinvissen-rugvin en was ook echt zwart. Zij omschreef hem als "de vin van een vrouwtjes Orca, maar dan in klein formaat". Wat we dan wel gezien hebben? Misschien een dolfijn, maar uit de omschrijving van de vin hebben we nog niet kunnen concluderen welke. We proberen nog bij de andere deelnemers na te gaan, of zij iets bijzonders hebben gezien aan de rugvin.
Vlakbij de plek waar de 'aparte rugvin' werd gespot, dreven ook nog twee alken op het water. En onderweg werden weer veel futen en middelste zaagbekken gezien op het water van de Voordelta. De zaagbekken kozen steeds het hazenpad als de boot te dichtbij kwam;
Een middelste zaagbek vliegt op voor de boot
Zwartkopmeeuw
Van alle deelnemers die zich de laatste week nog voor de tocht hadden aangemeld, ging een klein bedrag naar de inzamelingsactie voor de aankoop van natuurgebied de Ommeloop van het Zuid-Hollands Landschap. In totaal kon Delta Safari € 40, - overmaken naar de actie. Alle beetjes helpen!
Steven Jansen heeft op zijn blog een verslag geschreven over de ochtendtocht; Klik hier.
In de Volkskrant van 4 april heeft een leuk verslag gestaan over de Bruinvissen Safari op tweede paasdag (op pagina 9). We gaan op zoek naar een linkje.
